کد مطلب:22465 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چگونه مي توان راه عرفان را پيمود؟

توصيه ما اين است كه شما اول از كتاب هاي اخلاقي شروع كنيد، سپس احوال عارفان بزرگ را مطالعه كنيد و در مرحله سوم مطالعاتي راجع به عرفان نظري داشته باشيد. براي آگاهي بيشتر ر.ك: 1- چهل حديث،امام خميني 2- اخلاق عملي،مهدوي كني 3- مباني عرفان واحوال عارفان،دكتر علي اصغر جلي 4- عرفان و تصوف،داود الهامي 5- عرفان نظري،دكتر سيد يحيي يثربي 6- زندگي نامه آيت اللَّه بهجت و آيت اللَّه بهاءالديني راه عرفان را از دوطريق مي توان پيمود: يكي ساده و ابتدايي كه براي همگان ميسور است و ديگري اساسي و عميق. راه اول عبارت از اين است كه شخص بدون پرداختن به كاوش هاي ژرف نظري و علمي به يكسري اعمال واوراد و اذكار مشغول و از ارتكاب معاصي اجتناب و به انجام دادن وظايف ديني مبادرت ورزد. بديهي است چنين شخصي بر اثر مداومت بر امور ياد شده مختصر نورانيتي كسب مي كند و ممكن است حالات خوشي نيز به او دست دهد. راه دوم عبارت است از اين كه شخص بداند عرفان به دو قسم نظري و عملي تقسيم مي گردد: 1- عرفان نظري اين است كه شخص ابتدا به فراگيري يك دوره كلاسيك منطق و سپس به تحصيل در رشته فلسفه بپردازد تا بر نحله ها و مكتب ها و عقايد فلسفي مطلع گردد. آن گاه كم كم با فراگيري منظم متون عرفاني نظري كه عبارتند از: (تمهيدالقواعد شرح فصوص قيصري مصباح الانس و...) بر مسائل و مطالب عرفاني اطلاع حاصل نمايد. 2- عرفان عملي آن است كه شخص سالك ابتدا ظاهر و باطن خود را از هرگونه آلودگي به گناهان و رذايل اخلاقي پاك كند و هم زمان به اعمال و وظايف شرعي خويش پاي بند باشد تا كم كم به مدد الهي انوار عرفاني و ملكوتي بر قلب او بتابد و به صفات ربوبي و اسماي الهي متصف گردد. كتاب هايي كه در زمينه عرفان عملي نگاشته شده فراوان است از جمله: (منازل السايرين، مقامات معنوي، مصباح الشريعه، عرفان اسلامي و...). بديهي است كه سالك محقق بايد تحت تربيت مربي هم به عرفان نظري بپردازد و هم به عرفان عملي. زيرا پيمودن راه عرفان نظري بدون داشتن عرفان عملي گاه بسيار خطرناك و به مرز كفر و شرك مي كشاند. نيز پيمودن راه عرفان عملي بدون داشتن عرفان نظري موجب قشري گري و درويش مابي است.